‘Fladderen,’ vroeg de zwaan aan de vlinder, ‘hoe doe je dat toch? Dat probeer ik nou zo vaak.’ Hij steeg op van de grond aan de oever van de rivier en probeerde te fladderen, maar het leek nergens op. ‘Pas maar op,’ zei de vlinder. 'Straks stort je nog neer.’ Mistroostig ging de zwaan weer zitten. ‘Ik begrijp er niets van,’ zei hij. ‘En toch is het heel eenvoudig,’ zei de vlinder. Hij fladderde even om de zwaan heen en ging op de top van een grasspriet zitten. De zwaan liet zijn hoofd in zijn veren zakken en keek somber naar de grond. ‘Je moet eerst je gedachten laten fladderen, zwaan,’ zei de vlinder. ‘Dan pasjezelf.’

In samenwerking met verteller en mezzosopraan Roza Herwig fladdert het Nachtlicht Ensemble langs muziek van Bach en Ravel maar maakt ook duikvluchten naar de Tweede Haagse school met componist Maarten Bauer. Muziek van jazzhelden Martin Fondse en Vincent Veneman doen ons opstijgen tot grote hoogtes, waar trekvogels ons vergezellen op weg naar het verre Iran. We scheren langs Perzische klanken van Ramin Amin Tafreshi, Die Sieben Todsünden van Kurt Weill en landen uiteindelijk weer veilig in ons thuisland met Nederlandse liedjes van Annie MG Schmidt en Frieda Gustavs.